Copyright © Mariusz Parlicki 2016 -2019

Designed by Mariusz Parlicki 2016 -2019

Parlicki.pl 

Ukochana "Dobra Zmiana"
 

Skala zmian, jakie zachodzą w ostatnich latach w naszym kraju, jest imponująca, a wszystkie one są największym dobrem, jakie natchnieni politycy mogą dać swemu narodowi. Mamy wreszcie niezależność. Wprawdzie w Unii Europejskiej już nikt się z nami nie liczy, ale my liczymy, że liczyć się będą i ta wiara i wewnętrznie odczuwana duma jest najważniejsza. Mamy nowy, cudowny Trybunał Konstytucyjny z niebywale obiektywną i kompetentną Panią Prezes, wyłonioną z jawnym poparciem znakomitych autorytetów prawniczych Krajową Radę Sądownictwa, która jest niezwykle apolityczna, obiektywna i strzeże niezależności sędziów, mamy wreszcie dobrą, obiektywną, wielogłosową Telewizję Publiczną. Przybywa pomników, rond, ulic, szkół i wszelakich dzieł, którym patronuje najwybitniejszy z polskich prezydentów - Lech Kaczyński, a do tego nie mamy uchodźców, wiatraków, in vitro. Przybywa coraz więcej stref wolnych od LGBT, Kościół walczy dzielnie z zarazą, mnożą się współfinansowane z publicznych pieniędzy wielkie dzieła ojca Tadeusza Rydzyka. Gdy dodamy do tego, że wreszcie nikt nie musi zbierać truskawek, czy malin, a w niedzielę można tłumnie pójść na mszę, a nie do niemieckiego hipermarketu, to widać, jak wiele dobra doświadczamy w ostatnich czasach. Zwyciężamy w wojnie z kornikiem drukarzem i ogólnie jest po prostu bardzo dobrze, a będzie jeszcze lepiej. Próżne więc są narzekania opozycji, bo jak kiedyś powiedział nasz nieformalny, a ukochany przywódca o sobie i swojej formacji "nas nie przekonają, że białe jest białe, a czarne jest czarne". 

Poeta nie na żadne +
 

Ja - poeta gorszego sortu, a przy okazji albinos, codziennie rano, gdy patrzę w lustro widzę, że biały jest biały i za cholerę nie jestem w stanie dostrzec, że jest czarny, więc wbrew dominującej w kraju euforii, piszę smutne wiersze, którymi pragnę się w tym miejscu podzielić. Jak nigdy wcześniej, chciałbym, aby to co piszę okazało się z perspektywy czasu brednią, wyrazem mojej niedojrzałości, głupoty, uprzedzenia. Jeżeli tak będzie, to choć się w oczach czytelników skompromituję, będę naprawdę szczęśliwy. Obawiam się jednak, że bardziej prawdopodobne jest to, że okażę się prorokiem złej nowiny, która się niebawem urzeczywistni.   

Raport z odobrzałego państwa 

Dobro rozlało się strumieniami

po wsiach i małych miasteczkach.

Parlicki.pl